W elektryce stosujemy wiele rodzajów pomiarów. Sprawdzamy przy ich pomocy różne parametry instalacji elektrycznej.

Jedną z metod pomiarowych jest obecnie metoda porównawcza. Polega ona na porównaniu określonej badanej wielkości z wielkością umieszczoną we wzorcu. Pozwala ona sprawdzić jak duże odchylenie występuje pomiędzy samym wzorcem a uzyskanym podczas badania wynikiem. Metoda ta daje możliwość również określenia tak zwanego pomostu, który to jest tworzony pomiędzy posiadanym wzorcem danej miary, a samą miarą wielkości określonego obiektu.

Samą metodę porównawczą możemy podzielić na metodę jednoczesnego porównania ze wzorcem oraz niejednoczesnego porównania ze wzorcem. Pierwsza sytuacja ma miejsce, gdy to wzorzec mierzonej przez nas wielkości bezpośrednio bierze udział w całym procesie mierzenia. W drugim przypadku wzorzec był wykorzystany tylko do wzorcowania przyrządu i w samym pomiarze nie bierze już udziału.

Najbardziej dokładne pomiary prezentuje jednoczesna metoda porównawcza. Dzięki jej zastosowaniu uzyskuje wyniki pomiarów bliższe wzorcowym. W metodzie niejednoczesnego porównania uzyskiwane wyniki pomiarów są niestety już nieco zafałszowane. Mają bowiem na nie wpływ wszystkie inne pośrednie zjawiska, które po kolei w pewnym stopniu zakłócają dokładność pomiaru.

Zgodnie z tym co zostało wyżej napisane urządzenie, jakim jest woltomierz cyfrowy dokonuje pomiarów według metody jednoczesnego porównania. Natomiast woltomierz wskazówkowy dokonuje pomiarów zgodnie z zasadą metody niejednoczesnego porównania ze wzorcem. Łatwo więc domyślić się, które urządzenie jest dokładniejsze i uzyska wynik pomiaru bliższy zakładanemu wzorcowi.